24 Şubat 2011 Perşembe

bugün düşündüm de...


Bugün düşündüm de…

Eğer okuma-yazma bilmeyen bir ailem olsaydı, ya da çok dindar bir ailem olsaydı, babam imam olsaydı mesela, ya da ailem hiç olmasaydı…
Doğuştan gözlerim görmüyor, bacaklarım tutmuyor ya da zekâm hayatımı ikame etmeye yetmiyor olsaydı… 
Bir kolum eksik olsaydı ya da iki cinsiyeti de haiz olsaydım…
Babam bize yemek bulmak için çöpleri karıştırıyor olsaydı, hayatımda hiç doğduğum semtten dışarı çıkmamış, İstanbul’da yaşayıp denizi hiç görmemiş olsaydım…
Banyo yapmak için süs havuzlarına girmem, oyun parklarında oynamak için bayram sabahını beklemem gerekseydi mesela…

Ya da…

Babam Sabancı olsaydı, annem hastaneye doğum yapmak için özel helikopterimizle gitmiş olsaydı, bu akşam Paris’teki partiye gitmek istiyorum diye düşündüğümde gidebiliyor olsaydım…
Saç rengim istediğim gibi olmadığından moralim bozulduğunda 
dünyanın bilmem neresindeki süper lüks evlerimizden birine aklımı dağıtmak için gitseydim… Davetlerde yollarıma kırmızı halılar döşeselerdi mesela…

Dünyanın en bulunmaz güzeli olsaydım, kansere çare bulsaydım, 
Nobel’i kazanan bilim insanı olsaydım, beni yakından bir kez görmek için halk birbirini ezseydi mesela…
Hayatım ne derece farklı olurdu?

Evet, bugün bunu düşündüm… 

2 yorum:

iclal aksoylu dedi ki...

O derece farklı olurdu.Düşünüyorsunuz öyleyse varsınız.:P

aslı dedi ki...

sanki içimdeki düşünceleri kağıda dökebilen sen oluyosun ezgi abla ben beceremiyorum hepsi senin elinde yazı oluyor mürekkep oluyor :)bunların tıpkısının aynısı benimde aklıma gelmişti de yazmaya üşendim belki de hep öyle derler ya:)