17 Nisan 2012 Salı

adı yok 60 / birlikte on beş sene, altmış mevsim!

   

Mevsimler kaldı geride. Aylar, yıllar kaldı... Kurduğun her düşe tam on beş sene, tam altmış mevsim şahit oldum. Daha sayısız mevsim sana ilham, yanağında bir buse olmaya, adı konmamış rüyalara ad olmaya geleceğim. Olur da içinde dünyayı değiştirme hissiyle uyanırsan yalnız kalmayasın diye.

Vakit, avazın çıktığınca şarkılar söyleme vakti. Bir kuşa gülümsemek için, sebepsiz bir iyilik yapmak için, kimsenin ihtimal vermediği hayallerini gerçekleştirmek için yarını bekleme!

Yeni başlangıçlar için bir ilkbahar sabahından daha güzel ne olabilir? 

Hiç yorum yok: